Hope Gap'in samimi, yoğun ve sevgi dolu öyküsü, Grace'in hayatını çiziyor. Kocasının 29 yıllık evlilikten sonra onu bir başkası için terk etmesi ve bu parçalanmanın yetişkin oğulları üzerindeki etkisi filmin merkezi. Bir sahil kasabasında durumun etkilerini yaşayan Grace, yeni bir amaç bulur ve yeniden ayağa kalkmaya başlar.
Ansızın biri var dedin
Gökten yıldızlar kaydı
Yer ayaklarımı yaktı.
Kara kurşununu ihanetin
Alnımın tam ortasından yedim
Kim di diyemedim
Ne fark ederdi sevgilim
Seni elimden almıştı ya
En büyük aşkımı çalmıştı ya
Hırsızımı bilmek istemedim
Son vedanı bile etmedin,
Kapıdan ölgün akşamların ışığı gibi
Süzülerek öylece çıkıp gittin.
Nereye yiğidim diyemedim
Beni böylece bırakıp nereye
Bu vurguna daha hazır değilim
Kokun olmadan nefes alamam
Sana dokunmadan uyuyamam
Ellerimi bırakırsan düşerim
Kavlimiz böyle miydi hatırla
Düşlerimizde hasret ormanlarını
Ateşe verip yakmıştık oysa
Aşkımızın her tomurcuklanmasında
Gecelerimize cemreler düşerdi
Kaderimizi çözülmez bağlardı
Kırk düğümlü yeminlerin
Ne zaman ayrılıktan söz etsem
Kirpiklerin inceden pus toplardı
Kahverengi yanardı gözlerin
Masum bir çocuk gibi ağlardı.
Hiç arkanı dönmezdin sen bana
Seyretmediğimiz gün batımlarında
Aşkımıza kızılı çalacaktık daha
Gölgesinde dizine yatacağım
Ağaçlar henüz ince fidanlarda
Saçımın her bir teli aklaşmadan
Bütün çizgilerini görmeden yüzümün
Hani bitmezdi yüreğindeki sevda
İhanet renginde ayak izlerinle git
Git kimdi diyemediğim hırsızıma
Esirgediğin en son vedamla git
Sırtına yapıştırdım bakışlarımla
İHANET DÜŞTÜ OCAĞIMA
Ansızın biri var dedin
Gökten yıldızlar kaydı
Yer ayaklarımı yaktı.
Kara kurşununu ihanetin
Alnımın tam ortasından yedim
Kim di diyemedim
Ne fark ederdi sevgilim
Seni elimden almıştı ya
En büyük aşkımı çalmıştı ya
Hırsızımı bilmek istemedim
Son vedanı bile etmedin,
Kapıdan ölgün akşamların ışığı gibi
Süzülerek öylece çıkıp gittin.
Nereye yiğidim diyemedim
Beni böylece bırakıp nereye
Bu vurguna daha hazır değilim
Kokun olmadan nefes alamam
Sana dokunmadan uyuyamam
Ellerimi bırakırsan düşerim
Kavlimiz böyle miydi hatırla
Düşlerimizde hasret ormanlarını
Ateşe verip yakmıştık oysa
Aşkımızın her tomurcuklanmasında
Gecelerimize cemreler düşerdi
Kaderimizi çözülmez bağlardı
Kırk düğümlü yeminlerin
Ne zaman ayrılıktan söz etsem
Kirpiklerin inceden pus toplardı
Kahverengi yanardı gözlerin
Masum bir çocuk gibi ağlardı.
Hiç arkanı dönmezdin sen bana
Seyretmediğimiz gün batımlarında
Aşkımıza kızılı çalacaktık daha
Gölgesinde dizine yatacağım
Ağaçlar henüz ince fidanlarda
Saçımın her bir teli aklaşmadan
Bütün çizgilerini görmeden yüzümün
Hani bitmezdi yüreğindeki sevda
İhanet renginde ayak izlerinle git
Git kimdi diyemediğim hırsızıma
Esirgediğin en son vedamla git
Sırtına yapıştırdım bakışlarımla
Mücella Pakdemir
0
0
cok yavas cok vasat
0
0
Son zamanlarda seyrettiğim en güzel senaryo ve film.. Yaşamdan süzülmüş, ancak yaşayanların anlayabileceği durulukta ve asla yapmacık değil..
0
0
cok sıkıldım
0
0
Favori filmlerinden oldu şiir gibi su gibi bir film herkes için uygun değildir anlayamaz anlatamaz
0
0