The Platform 2

Filmin sonu için şöyle diyebilirsiniz: Baskıcı rejime karşı verilen özgürlük savaşı,
Kadının vicdanına karşı verdiği savaştı. çünkü savaştığı baskıcı rejimin lideri kördü.
Ve bu ölen çocuğun bıçağın gözünü delip geçmesiyle ölmesinin bir tasfiri.
Kolu olmayan kadın, oradan kurtulmanın tek yolunun köpeği yemek olduğunu söyledi.
Savaş için toplanan grup, tam olarak köpek tablosunun olduğu katta durdu ve kadın, köpek tablosundan kestiği köpek resmini yedi. Orada tabloyu anlatan kadın, evinin duvarına çizmişti diye bahsettiği sanatçı kadının ta kendisiydi. En sonda kurtardığı çocuk, ölen çocuktu; çocuğun kurtulması, vicdanının rahatlamasıydı. Kadının diğerleriyle aşağıda kalmasıysa onun çoktan ölmüş olduğunun bir göstergesiydi. Sanatçının eserlerinin o öldükten sonra değerlenmesi ironisi, belki bu sanatçı için de geçerliydi. Bu sonu istediğimiz yere çekebiliriz. Sonuçta bu bir film ve hiçbir kuralın dahilinde değil; sonu ise açık uçlu bir soru ve doğru bir cevabı yok.