Görsel yapısı, kurgusu ve tarzıyla bu yıl Cannes'da prömiyerini yapan en cüretkâr filmlerden Tanrının Unuttuğu Yer İzlanda'nın benzersiz doğasını fon alıyor. İnanç, ölüm, doğa, aile, zaman, ahlâk kavramlarını ele alan film, bir kilise inşa etmek amacıyla 19. yüzyılda İzlanda'ya gelen Danimarkalı bir rahibin doğayla ve ada halkıyla karşı karşıya geldikçe asıl niyetinden, kendi ahlâki ve insani ideallerinden uzaklaşmasını anlatıyor. Vinterbrødre / Kış Kardeşleri ve Hvítur, Hvítur Dagur / Bembeyaz Bir Gün filmlerinin yaratıcı ve çokyönlü yönetmeni Hlynur Pálmason'un bu son filmi Cannes'da Belirli Bir Bakış bölümünde gösterildi. Pálmason, “Ölümde yaşamın ta kendisini görebiliyorsun. Bizi bir arada tutan şeyin aslında ölüm olabileceğini öğrendiğimde çok şaşırdım. Filmin özünde bu yatıyor, yüreği bu” diyor.
Hayat, bir didinme sürecidir, ama fanidir insan… Ve dünyada kirlenir insan, bir günahkâr psikolojisiyle ıstırap içinde kıvranır. Kiliseden çıktığında, düştüğünde rahibin yüzündeki çamur ve şok, bir günah travmasıdır.
Sıkıcı, ama seyredilebilir bir film. Sonu da saçma bitiiyor. 19. yy İzlanda yaşamı açısından bilgiler içeriyor
2
1
Herkese hitap eden bir film değil. 35 mm ile güzel bir hikaye yazmış yönetmen. Hikayenin tam ortasında büyük bir kopukluk olmuş. Eksisi bu.
0
0
Güzel film. Yaşamın ve doğanın sertliği karşısında inançlarını koruyamayan genç bir rahibin trajedisi olarak özetlenebilir.
0
0
Hayat, bir didinme sürecidir, ama fanidir insan… Ve dünyada kirlenir insan, bir günahkâr psikolojisiyle ıstırap içinde kıvranır. Kiliseden çıktığında, düştüğünde rahibin yüzündeki çamur ve şok, bir günah travmasıdır.
0
0