Sheytan vojud nadarad, İran'daki ölüm cezaları ile ilgili dört farklı hikayeyi konu ediyor. Yönetmen Mohammad Rasoulof'un her hikayede kendi deneyimlerine yer verdiği filmde, bireysel özgürlüğün despotik bir rejim ve görünüşte kaçınılmaz tehditler altında ne ölçüde ifade edilebileceği üzerinde duruluyor. Dört ayrı hikayenin ele alındığı filmde, her sabah erkenden kalkıp nereye gittiği bilinmeden örnek eş ve baba olan Heshmat'ın, bir adam öldürmeyi hayal bile edemeyen ancak bunu yapmakla görevlendirilen Pouya'nın, kendisini bekleyen sürprizden habersiz doğum gününde sevgilisine evlilik teklifi etmeyi planlayan Javad'ıb ve ilaç kullanmayan bir doktor olan Bahram'ın hikayesi anlatılıyor.
Yönetmen, kendi siyasi görüşünü filme yansıtmış. Arabada çalan müzikte hangi zihniyete sahip biri olduğunu da belli etmiş zaten. Film kalite itibari ile değerlendirilse emin olun bu kadar puan almaz. Mesele İslami rejimle yönetilen İran eleştiriliyorsa -ki ben İranın kesinlikle tam anlamıyla islamla yönetildiğine inanmıyorum- batı bu filmin puanını çok abartır. Film güzel olmuş kötü olmuş hiç bakmazlar. İran sistemine karşı her türlü acımasız yorumlar yapılır. “İran halkının yanındayız”. “Böyle baskıcı rejimler olmamalı” gibi cıvık yorumlar yaparlar. Sanki batı ülkelerinin sistemleri (hem kendilerine karşı hemde dünyaya karşı) çok adilmiş gibi. Ayrıca bizim ülkemiz genel olarak İran sinamasının dublajını film çıkmasından 3-4 yıl sonra yapar. bu filmde ne ayrıcalık görüldü de hemen yapılmış merak ediyorum. Film sanatsal olarak eleştirilmeyecek kadar kötüdür.
İnat edip filmi sonuna kadar seyrettim sonuç ikibuçuk saatim boşa gitti.
1
0
Yönetmen, kendi siyasi görüşünü filme yansıtmış. Arabada çalan müzikte hangi zihniyete sahip biri olduğunu da belli etmiş zaten. Film kalite itibari ile değerlendirilse emin olun bu kadar puan almaz. Mesele İslami rejimle yönetilen İran eleştiriliyorsa -ki ben İranın kesinlikle tam anlamıyla islamla yönetildiğine inanmıyorum- batı bu filmin puanını çok abartır. Film güzel olmuş kötü olmuş hiç bakmazlar. İran sistemine karşı her türlü acımasız yorumlar yapılır. “İran halkının yanındayız”. “Böyle baskıcı rejimler olmamalı” gibi cıvık yorumlar yaparlar. Sanki batı ülkelerinin sistemleri (hem kendilerine karşı hemde dünyaya karşı) çok adilmiş gibi. Ayrıca bizim ülkemiz genel olarak İran sinamasının dublajını film çıkmasından 3-4 yıl sonra yapar. bu filmde ne ayrıcalık görüldü de hemen yapılmış merak ediyorum. Film sanatsal olarak eleştirilmeyecek kadar kötüdür.
4
0
MUHTEŞEM BİR FİLM .KESİNLİKLE İZLENMEYE DEĞER
0
1